Celem artykułu jest przedstawienie trzech rodzajów wiedzy proceduralnej: algorytmów, heurystyki i analogii. Ukazano ich główne cechy i wzajemne powiązania. Podkreślono, że ograniczenie się jedynie do wiedzy faktycznej zawartej w danych (informacji) opisujących stan otaczającej rzeczywistości – co się dzieje w wielu przypadkach – prowadzi do daleko idącego zubożenia otaczającej rzeczywistości, którą chcemy badać i tym samym przyczynić się do jej poprawy.
wiedza, algorytmy, metody heurystyczne
Balicki A. (2004), Metody imputacji brakujących danych w badaniach statystycznych, „Wiadomości Statystyczne” nr 9
Gorelov I. N. (1987), Razogovor s komputerom — Psichołogiczeskij aspekt problemy, Wydawnictwo „Nauka”, Moskwa
Góralski A. (1980), Twórcze rozwiązywanie zadań, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa
Harel D. (1992), Rzecz o istocie informatyki — Algorytmika, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa
Maryniarczyk A. (2001), Tomizm — Dla-czego?, KUL, Lublin
Nęcka E., Orzechowski J., Szymura B. (2008), Psychologia poznawcza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
Puszkin B. (1970), Heurystyka, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa
Surma J. (2010), Rola analogii w podejmowaniu decyzji w zarządzaniu strategicznym małymi i średnimi przedsiębiorstwami, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa
Węgrzyn S. (1982), Postawy informatyki, PWN, Warszawa
